تیمی در بیمارستان متودیست هیوستون در تگزاس سیستم تحویل نانوکانالی (nds; nanochannel delivery system) ایجاد کرده‌است که اندازه‌ای حدود یک حبهٔ انگور دارد و با باتری کار می‌کند. این دستگاه هنگامی که در زیر پوست قرار می‌گیرد، برای کنترل تحویل دارو از فناوری بی‌سیم بلوتوث بهره می‌جوید. تغییر بار الکتریکی، میزان غلظت انتشار غشاء نانوسیال را، با سطوح مختلفی از بار، متناظر با دوز بالاتر یا پایین‌تر تغییر می‌دهد.
طبق نظر پژوهشگران، این دستگاه می‌تواند بدون استفاده از پمپ، شیر (valve) و یا منبع تغذیه، احتمالاً به مدت یک سال بدون نیاز به تعویض دوباره برای برخی از بیماران، امکان انتشار کنترل‌شده دارو را فراهم نماید. مقاله‌ای منتشر شده در مجله Lab on a Chip، توضیح می‌دهد که چگونه ایمپلنت برای اثبات تحویل بلندمدت داروها برای روماتیسم مفصلی (rheumatoid arthritis) و فشار خون بالا (داروهایی که اغلب در زمان‌های خاصی از روز و یا با دوزهای متفاوتی براساس نیازهای بیمار تجویز می‌شوند) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دکتر Alessandro Grattoni، نویسنده مقاله و رئیس بخش نانوپزشکی موسسه تحقیقات متودیست هیوستون، گفت: "ما این ایمپلنت دارویی جهانی را به عنوان بخشی از آینده نوآوری در مراقبت‌های بهداشتی می‌دانیم."
"برخی از داروهای بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن بیش‌ترین فایده را در طول ساعات شب دارند، زمانی که برای بیماران ناخوشایند است که داروهای خوراکی مصرف کنند. این دستگاه به خوبی می‌تواند مدیریت بیماری مدنظر را بهبود بخشد و از فراموش شدن دوز جلوگیری نماید. این سیستم به سادگی از طریق ارتباط با یک متخصص پزشکی درمان از راه دور را سرپرستی می‌کند. "
Grattoni و تیم متودیست هیوستون بر روی سیستم‌های تحویل نانوکانال قابل‌کاشت کار می‌کنند تا تحویل دارو در مسائل پزشکی اعم از پیش‌گیری از HIV تا سرطان را تنظیم کنند. با پیشرفت تحقیقات دستگاه کنترل از راه دور، این فناوری برای آزمایش نهایی ارتباطات راه دور، در ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی شده‌است. این تیم امیدوار است که این سیستم به طور گسترده برای درمان بیماران از راه دور، از طریق پزشکی راه دور (telemedicine) در اختیار پزشکان قرار گیرد.
